Jak wybrać odpowiedni ukorzeniacz?

         Jednym z łatwiejszych i tańszych sposobów na uzyskanie dużej ilości identycznych roślin jest sadzonkowanie. Z tej metody możemy skorzystać przy rozmnazaniu drzew i krzewów ozdobnych z liści oraz iglaków. Sprawdzi się też w rozmnazaniu bylin oraz roślin doniczkowych i balkonowych. Nie ma nic bardziej prostszego niż przygotowanie sadzonek pelargonii na przyszły sezon. W procesie tym wykorzystujemy naturalne zdolności regeneracji występujące u każdej rośliny. Polega to na odtworzeniu przez roślinę brakujących części z pobranego fragmentu rośliny. Niestety na zdolności regeneracyjne roślin wpływa bardzo dużo czynników, od indywidualnych uwarunkować danej rośliny, poprzez ilość światła, temperaturę otoczenia czy wilgotność podłoża, na stanie rośliny matecznej kończąc. I właśnie dlatego warto jest wspomóc rośliny w tym procesie stosując odpowiedni ukorzeniacz.

Jak działają ukorzeniacze?

       W procesie tworzenia korzeni oraz rozwoju tkanek głownie biorą udział hormony roślinne – auksyny. Hormony te wytwarzane są w liściach i wierzchołkowych częściach pędów skąd przemieszczają się na całą roślinę. W procesie sadzonkowania najczęściej wykorzystujemy małą cześć pędu wierzchołkowego, a z uwagi na parowanie najczęściej ograniczamy liście, dlatego trzeba dostarczyć roślinie syntetycznych związków uaktywniających lub zastępujących hormony. W skład ukorzeniaczy wchodzą takie związki oraz zazwyczaj mikroelementy, witaminy. Ukorzeniacze mogą występować w postaci proszku do wymieszania z podłożem, naniesienia na końce uciętych pędów lub w postaci płynu do oprysku przygotowanych sadzonek.

Ukorzeniacze dzielimy na kilka typów zalecanych do konkretnych rodzajów sadzonek:

Ukorzeniacz A – przeznaczony do trudno ukorzeniających się sadzonek zielonych i sadzonek półzdrewniałych. Polecany przy produkcji sadzonek z: hortensja z młodych pędów, bukszpany, hebe, lawenda, pięciorniki, azalie, różaneczniki i jałowce.

Ukorzeniacz B – przeznaczony do sadzonek zielonych takich jak: budleja, fuksja, pelargonia, ślazówki, bugenwilli itp.

Ukorzeniacz AB – przeznaczony do ukorzeniania sadzonek zdrewniałych. Niezbędny przy produkcji sadzonek z dojrzałych przyrostów takich roślin jak: Dereń, forsycja, wiciokrzew, róża, winorośl, wierzba, rośliny iglaste oraz krzewy owocowe.

Biostymulator wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego GOTEO – preparat oparty na  biologicznie aktywnym filtracie z alg morskich Ascophyllum nodosum. Bogate źródło substancji fizjologicznie aktywnych – oligosacharydów, aminokwasów, witamin i fi-tohormonów. Preparat w formie płynnej do sporządzenia roztworu, którym można podlewać lub spryskiwać sadzonki.

Jak zrobić sadzonki?

       Prawie każdy właściciel nowo zakładanego ogrodu zmaga się z brakiem funduszy na wszystkie wymarzone rośliny do ogrodu. Można wprawdzie, w tani sposób, otrzymywać nowe rośliny z nasion, ale niestety jest to proces bardzo powolny. Szybszym, równie tanim, sposobem jest sadzonkowanie! Mając w tyle głowy znaną maksymę, że każda zainwestowana złotówka w ogród zwraca się dziesięciokrotnie, warto podjąć się „trudu” wyhodowania nowych roślin do ogrodu z sadzonek.

      Rozmnazanie roślin przez sadzonki to jest przysłowiowy „wyścig z czasem” gdyż zaraz po odcięciu odcinka rośliny zaczyna ona obumierać. Dlatego właśnie najlepszym momentem na pobranie sadzonki są godziny poranne, gdyż wtedy rośliny mają najwięcej witalności. Równie ważnym czynnikiem w tym wyścigu jest zastosowanie ukorzeniacza, który przyspieszy proces tworzenia nowego systemu korzeniowego i spowolni wnikanie patogenów do rośliny. Przed przystąpieniem do pobierania sadzonek przygotujmy pojemniki do produkcji oraz właściwe podłoże. Najlepiej sprawdzają się tu różnego rodzaju plastikowe doniczki lepiej utrzymujące wilgoć niż te ceramiczne. Można też zainwestować parę złotych w mini szklarnię, która zapewni naszym sadzonką optymalne warunki do wzrostu. Postawiona na zachodnim lub wschodnim parapecie zapewni rośliną odpowiednią ilość światła, kaloryfer pod parapetem zapewni ciepło od spodu, a przeźroczysta przykrywka utrzyma właściwą wilgotność powietrza ograniczając wysychanie sadzonek. Podłoże do produkcji sadzonek musi być przepuszczalne i łatwo odprowadzać nadmiar wody, która nie jest podbierana dopóki rośliny nie wytworzą systemu korzeniowego. Sprawdzą się tu gotowe mieszanki do wysiewu i pikowania lub przygotowane samemu podłoże składające się w połowie z perlitu i podłoża uniwersalnego.

Pozyskiwanie sadzonek roślin

Wybrany fragment rośliny matecznej odcinamy ostrym nożem, wykonując cięcie jednym ruchem, uważając aby rana była gładka i równa co zmniejszy ryzyko wnikania patogenów. Cięcie najlepiej wykonać tuż pod węzłem liściowym i od razu odciąć liście z dolnej części pędu. Zostawiamy tylko parę liści w górnej części sadzonki i jeśli są one duże to skracamy je o połowę. Zabieg ten ograniczy parowanie życiodajnych soków pozostałych w roślinie, a jednocześnie umożliwi produkcje hormonów wzrostu. Następnie moczymy sadzonkę w wodzie, ukorzeniaczu i wkładamy do wcześniej przygotowanego podłoża, pamiętając o wykonaniu otworu w podłożu aby za dużo ukorzeniacza nie obsypało się podczas sadzenia.

Sadzonki zielone

       Ten typ sadzonek pobieramy z tegorocznych, nowych przyrostów na przełomie wiosny i wczesnego lata. Uzyskiwane w tym okresie sadzonki charakteryzują się dużym wigorem i zazwyczaj szybko się przyjmują. Niestety zielone pędy są bardzo wrażliwe i muszą być troskliwie chronione przed wysuszeniem. Tym sposobem rozmnażamy takie rośliny jak: surmia, perukowiec, budleja, miłorząb, magnolia, hortensja, pelargonia, fuksja, zioła wieloletnie jak tymianek czy rozmaryn.

Sadzonki półzdrewniałe

       Sadzonki półzdrewniałe robimy z starszych pędów, bardziej dojrzałych i odporniejszych na stres związany z brakiem odpowiedniej wilgotności. Najlepszym okresem na pobieranie takich sadzonek jest schyłek wakacji, gdyż rośliny będą miały czas na przyjęcie się przed nastaniem zimy. Tą metoda rozmnażamy większość krzewów w naszych ogrodach, polecana jest w przypadku: bukszpan, krzewuszka, ostrokrzew, hebe, pięciorniki, lawenda oraz przy rozmnażaniu iglaków.

Sadzonki zdrewniałe

Pobieramy je u schyłku jesieni lub zimą gdy procesy życiowe w roślinach zaczynają zwalniać. Rośliny takie ukorzeniają się wolno ale w związku z tym, że zagęściły w sobie soki wolniej wysychają. W ten sposób rozmnażamy: winorośle, ligustry, derenie, forsycje, porzeczkę, agrest oraz róże.